سوره بلد

﴿1﴾ قسم به این شهر مقدّس [= مکّه‌]،

﴿2﴾ شهری که تو در آن ساکنی،

﴿3﴾ و قسم به پدر و فرزندش [= ابراهیم خلیل و فرزندش اسماعیل ذبیح‌]،

﴿4﴾ که ما انسان را در رنج آفریدیم (و زندگی او پر از رنجهاست)!

﴿5﴾ آیا او گمان می‌کند که هیچ کس نمی‌تواند بر او دست یابد؟!

﴿6﴾ می‌گوید: «مال زیادی را (در کارهای خیر) نابود کرده‌ام!»

﴿7﴾ آیا (انسان) گمان می‌کند هیچ کس او را ندیده (که عمل خیری انجام نداده) است؟!

﴿8﴾ آیا برای او دو چشم قرار ندادیم،

﴿9﴾ و یک زبان و دو لب؟!

﴿10﴾ و او را به راه خیر و شرّ هدایت کردیم!

﴿11﴾ ولی او از آن گردنه مهمّ نگذشت!

﴿12﴾ و تو نمی‌دانی آن گردنه چیست!

﴿13﴾ آزادکردن برده‌ای،

﴿14﴾ یا غذا دادن در روز گرسنگی...

﴿15﴾ یتیمی از خویشاوندان،

﴿16﴾ یا مستمندی خاک‌نشین را،

﴿17﴾ سپس از کسانی باشد که ایمان آورده و یکدیگر را به شکیبایی و رحمت توصیه می‌کنند!

﴿18﴾ آنها «اصحاب الیمین»اند (که نامه اعمالشان را به دست راستشان می‌دهند)!

﴿19﴾ و کسانی که آیات ما را انکار کرده‌اند افرادی شومند (که نامه اعمالشان به دست چپشان داده می‌شود).

﴿20﴾ بر آنها آتشی است فروبسته (که راه فراری از آن نیست)!